Faydası var mı?

İnsanın içinde kalır bazı şeyler. Kalıyor. Fena halde kalıyor. Kalanlar da ha bire batıp duruyor. Sağa da otursan sola da kaykılsan çaresi yok, batar onlar.  Batar. O dikenleri çıkarmak istersin. Hayattaki tek derdin bu olur. Çıkarıp önüne dizmek istersin bir bir. Bakıp bakıp bu muymuş demek istersin. Veya aman Allah'ım ne kadar da büyükmüş demek istersin. Bu arada başkaları da görsün istersin. Niye bilmem ama istersin. Çeyiz gösterir gibi diken göstermek istersin. Yapıyoruz. Yaptık. Hepimiz. Ağzı olan konuşuyor. Köşesi olan yazıyor da. İşte o dikenleri çıkartırken bu kadar hakkımız var mı bağırmaya? Var mı hakkımız; “Uyarıyorum sizi ey hanımlar/beyler! Bu adamdan cacık olmaz” demeye? “Ben çok yandım, siz yanmayın” demeye? Hakkı geçtim; faydası var mı? Kim ipler eski sevgilinin, eski eşin feryadını? Cacık olmayacak adamlarla bile bile takılmıyor mu kadınlar? Bile bile atmıyorlar mı kendilerini o ateşe? Zavallı kedi yavrusu numaralarını bile bile yutmuyorlar mı? Faydasını geçtim şık duruyor mu? Hayır. Ne hakkımız var, ne faydası var, ne de güzel duruyor. Bitmişse bitmiştir. Mutluluk falan dilemeye de gerek yok. En güzel intikam (amaç buysa) unutmak ve iyi yaşamak. Gönderdiğinin arkasından nokta koyacaksın ki gelenin ismi büyük harfle başlasın… "Anadolu Gazetesi" okuyucuları sağlıklı, huzurlu, mutlu günler yaşamak dileğiyle... Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın...